ద్వితీయాశ్వాసము
13
వ. అని పలికి చేరవచ్చిన మూట దింపించి బియ్యము లెస్సయవిగాఁ జూచి వానితో
మఱియు ని ట్లనియె.12
క. ప్రా లొక్కటఁ గొని దానన, తైలము దిగువాఱఁ బోయుదానను నీకుం
బోలినఁ బ్రాలం కొలువుము, చాలము నీతోడఁ బిదప జగడములాడన్.13
వ. అనుపల్కులకు వాఁ డొడంబడుటయు.14
క. పళ్ళెరంబుఁ దెచ్చి పటుబుద్ధి బియ్యంబు, దాని నిండఁ గొని ముదంబుతోడ
నంచ వోసెఁ దైల మంచులు దిగువాఱఁ, నవ్విధంబు మెచ్చు నావహింప.15
క. చని కాంచనగుప్తునకున్, వినిషించిరి యతనివారు వేగమ యతఁ డం
దునఁ దద్బుద్ధివిశేషము, కొనియాడుచు దానిఁ దనదు కోడలిఁ జేసెన్.16
వ. కావున మతిగలవారు లోకమున లే కుందురే యని సోమదత్తుం డాసచివోత్తము
తోడ మఱియు నిట్లనియె.17
క. మతి గలిగియుఁ దాత్కాలిక , మతి గలుగక యుండెనేఁ బ్రమాదము వచ్చున్
మతిమద్వర తాత్కాలిక, మతిఁ గాదే డక్షుఁ డొకప్రమాదముఁ గడచెన్.18
వ. అక్కథ యెట్లనిన.19
క. క్షురికాపురమున నొకభూ, సురతిలకుఁడు దక్షుఁ డనఁగ సులభవివేక
స్ఫురణుం డయ్యును దోషా, కర మగుయౌవనముచేతఁ గాముకుఁ డయ్యెన్.20
క. అతని పొరుగింటియంగన, యతిశయసౌందర్య దానియధిపతి శస్త్రా
న్వితుఁ డుగ్రుం డ ట్లైనను, ధృతి దానిం జెఱుపఁ గోర్కి తీగలుసాగన్.21
క. ఆ వాలుఁగంటి యొంటిగ, నేవల మెలఁగినను మ్రొక్కు ని ట్లాధూర్తుం
డావిప్రుచేత యితరుల, చే విని యక్కాంతమగఁడు చిత్తము గలఁగన్.22
చ. అరసెదఁ గాక యివ్వడుగునాగడ మంచు వసించె నంగణాం
తరమున గోడమాటుపడి దక్షుఁ డెఱుంగక యుండె వాని సుం
దరి పనివెంట నద్దెసకుఁ దాఁ జనుదేర నిజేచ్ఛ నాత్మమం
దిరమున నుండి యావెలఁదిదిక్కునకుం జని యంత దక్షుఁడున్.23
ఉ. ఎప్పటియట్ల యింతిఁ గని యేడ్తెఱ మ్రొక్కిన దానివల్లభుం
డప్పుడ దిగ్గన న్నెగసి యచ్చటఁ దోఁచిన వాఁడు దిట్టఁ డై
తప్పక యన్నిదిక్కులకుఁ దా వెడ మ్రొక్కి ప్రదక్షిణంబుతోఁ
జప్పుడుగాఁ జపించుచును జండమరీచికి మ్రొక్కెెఁ బల్మఱున్.24
క. అది జపముతోడిమ్రొ క్కని, పొదలినకోపంబుఁ దొలఁగి పోయె భటుం డి
