చతుర్థాశ్వాసము
55
క. | ఆనాకంబున గలయ, మ్మానిను లందఱును నీకు మన మిడి యున్నం | 419 |
క. | నినుఁ జూచినకన్నుల సుర, వనితలు దనుఁ జూడకున్న వాసవుఁ డలుకం | 420 |
చ. | త్రిదశులు పిల్చి [1]పంపు డొకతేజముగాఁ గొని దేవదేవు నె | 421 |
గీ. | హరుఁడు నెప మల్గి చూచుడు నాక్షణంబ, యఖిలజగములు సంహార మగురయమున | 422 |
క. | కనుకిట్టిన నిట్టిక నమ, లినవిధమున దేవతావలికిఁ బూనితి నే | 423 |
వ. | అని పరమేశ్వరు నెఱింగించుచున్నరతిం గనుంగొని. | 424 |
ఉ. | ఏ నలరమ్ము లొడ్డఁ బరమేశ్వరుచిత్తము గౌరిచిత్తముం | 425 |
గీ. | జగము లెల్లను నాయాజ్ఞ మిగుల కునికిఁ, గనియు వినియు నెఱుంగుదు వనజనేత్ర | 426 |
- ↑ పంపుడు= పంపుట
- ↑ మీలనుమీలు ద్రాగువనుటకు:
“మండలనాథు నాజ్ఞకు సమస్తజనంబులు నోడిపాడిమై | నుండక మేరతప్పి బలియుండ బలున్ మననీక పెద్దమీన్ కొండికమీనుద్రాక్రియ గ్రొవ్వునఁ జంపుచునున్న వ్రేఁకమ | మ్మండల మేలియుండ మతిమంతులకుం బరపక్ష భైరవా" అని భద్రభూపాలుని నీతిశాస్త్రముక్తావళి.
మఱియు “తగరు కొండమీఁదఁ దాఁకగోరి నాదారి | నెదిరి తన్ను దెలియ కింత పలికె | నెంతమీను వచ్చి యెంతమీను మ్రింగె" రాధికాసాంత్వనము.