పుట:కాశీమజిలీకథలు -02.pdf/224

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

హరిదత్తుని కథ

229

దమ్ముడు. కాని యన్న కాడు. వాడైనను నా పోలికగాలేడు. వీరట్లనుటకు మరియెద్దియేని గారణమున్న దేమోయని పలుకగా నవ్వుచు మరల బలభద్రుం డిట్లనియె.

తమ్ముడా! దాననేకదా నీ వృత్తాంతము నీ వెఱుంగవని చెప్పుచున్నాను. మంచిది. నీ దత్తజనకుని యింటికి నీవేరీతి వచ్చితివో చెప్పుమని యడుగగా నతండు కొంచె మాలోచించి యొకప్పుడు మాతండ్రి యొకరడుగగా జెప్పిన మాటలు నేను వింటి. అడవిలో జెట్టుపై ప్రాకుచున్న యొకకోతి యొడిలోనుండగా దానిని బెదరించి నన్ను మా తండ్రి తీసికొనివచ్చెనట ఇదియే నేనెరిగిన కథయని చెప్పెను. తరువాత బలభద్రుడతనితో రత్నవతి మాటలును బ్రాహ్మణుడు చెప్పిన విశేషములుం జెప్పి యదృష్టదీపుడను ప్రసిద్ధిజెందిన పురుషుడే నీ యన్న యని చెప్పెను.

అప్పుడు హరిదత్తుని చిత్తంబునం బొడమిన కౌతుక మింతింతని చెప్పుటకు నలవికాదు. అతి సంతోషంబున మాటరాక తగ్గుత్తికతో నొడలు గరపుజెంద బలభద్రుం గౌఁగలించుకొని, తమ్ముడా! యిట్టివార్త యెఱింగించినందులకు బారితోషికముగా నీ కిచ్చుటకు నాయొద్ద నేమియును లేకపోయినది. నా ప్రాణమే నీయధీనము చేయుచుంటిని. ఇది మొదలు నేను నీ యిష్టము వచ్చినట్లు నడుచువాడనని శపథ పూర్వకముగా బలికెను. యీరీతి వారిరువురు మాట్లాడుకొనుచుండగా నింతలో గాంతిమతియు జతురికయు బిడ్డ నెత్తుకొని యచ్చటికి వచ్చినది.

వారి రాక జూచి యచ్చటనున్న జనులందరు నవ్వలకు బోయిరి. వారిం జూచి హరిదత్తుడును బలభద్రుడును లేచిరి. అప్పుడు దాపుచేరిన తోడనే హరిదత్తుడు గాంతిమతి పాదంబులంబడియెను. అది చూచి సంకోచింపుచు గాంతిమతి, చూచితివా? బలభద్రా! నీ మిత్రుడేమి చేయుచున్నవాడో? యితనికి బిచ్చియెత్తినదేమో యరయు మనుటయు నతండు నవ్వుచు జవ్వనీ! యితనికేమియు బిచ్చియెత్తలేదు. వీని నమస్కారపాత్రునిగా దలంపుము మీరే భ్రమజెందుచున్నవారు. యితడు నీ వల్లభునికి దమ్ముడు. రూపసాదృశ్యమునం జేసి యతని నతనిగా భావించుచున్నారు.

ఇతండు నీకు మరిదియని సెప్పిన గాంతిమతియు నించుక సిగ్గు దోప నిదానించి చూచుచు, నౌరా! బ్రహ్మసృష్టి యెంత మోసము చేసినది! ఈతడు గుణవంతుడుగాన నింతపట్టు నిదానించెను. కాని మరియొకడైనచో నేమిచేయనగు అన్నా! యెంత యాపదదాటినది కటకటా! యూరక నీ మిత్రుని నిందించితిమే! యని పెక్కు తెఱంగుల బశ్చాత్తాప మందుచు ముద్దుమరందిని మన్నించుచు బుత్రకు నెత్తనిచ్చెను. హరిదత్తుడు నా పుత్రకు నెత్తుకొని పెక్కుగతుల ముద్దాడుచు జుంచుదువ్వుచు జబుకంబు మూర్కొనుచు గొంత సేపటికి బలభద్రున కందిచ్చెను. ఆతండును దగురీతి గారవించి కాంతిమతితో, అమ్మా! మేముపోయి యీ విశేషములన్నియు నీపతి కెఱింగించి అతనిందోడుకొని వచ్చెదము.