220
కళాపూర్ణోదయము
మ. అకటా యేమని దూజు మౌన ఎము నాధా వేగుజా మ
య్యె బో ఒక బాదము లొ త్తరమునుటగానీ యొంటి
యేమోకవా, సెకటక్షిణికి నేగుదెమ్మనుటగానీ కొంత
నెయ్య పుఁబూనికతోఁ గన్నులు విచ్చి చూచుటయెకానీ
భేద యొకి తయున్.117
ఉ. నేఁ డలతోటలో నపుడు నిబ్బర మైనమదీయ భాగ్యపు
బో యేమపాళమునఁబొదెమికృపయట్లుగాంచి పె
స్వాడి దనస్చు నాచన పున స్మిము నిమైయి నటిఁగాని యే
నాడును బుణ్య సాధ్వికి గుణంబి పి గాదని యే నెఱుగుదున్
వ. ఆ పకీ యంతరంగంబున నుతకంతకు బ్రబలుకుతుసు
తాప బువ మత నొనుచుఁ గొంత చింతించి. 119
క. జా యెనఁ గొంత మేల్ నా
గాయణ మీమనసుకుటె రహి సిఁక నెపుడున్
మీయులఁ దడవెడ రెయసి
యాయ-గన యతని పాద మల్లన పట్టెన్.120
ఉ. పట్టి యొకింత యెత్తుచునె పాన్పుపయి న్వెసఁ గూరుచుండి
జుట్టు నొప్పునూరువులపై నిడి యొ త్తి తదంఘియం
తః జనట్టు పయిన్ ఘటించుచును గన్నులు చేరుచుకొం
చుఁ జికి టశక్తిగ నద్దుకొంచుఁ దనగాటపుఁగూరిమిఁ దెల్పె
మిక్కిలిన్.121
