103
ద్వితీయాశ్వాసము
వ. అని వర్ణించి యచటు గదలి సేతుబంధంబునకుం జని యందు రామేశ్వరు బహుభక్తి
విశేషంబులనారాధించి యనంత శయనంబున కరిగి యందు పద్మనాభునిం గొలుచుచు
నతని సన్నిధిం గొన్నినాళ్లు దనదుగాంధర్వవిద్య హృద్యంబుగా నెఱపె. నేను గానప్రియత్వంబునం
జేసి చెవియొగ్గి తత్తత్ప్రదేశంబుల నతండు పాడెడుపాటలు వినుచు దృష్టియుం బాఱ విడిచి యిది
యంతయుం గనుంగొంటి నివ్విధంబున ననంత పద్మనాభునిసన్నిధినుండి యతం డంత 162
క. ఆపడమటిదిశ దళకళి
కాపుష్పఫలాదిగరిమకతన సమీప
శ్రీపకలాపమణీపట
లీపటిమస్పర్థ వర్దిలెడువనవాటిన్. 163
క. హరిఁగూర్చి తప మొనర్పఁగ
దొరఁకొనియెను దానఁ జేసి తోయజముఖి యా
సరసునిగానకళామా
ధురి యేమియు ననుభవింప దొరకదు నాకున్. 164
క. అని యాదిక్కునకు విలో
కనములు నిగుడించి యదె నిగాఢపుఁబద్మా
సన మునఁ గూర్చున్నాఁడో
వనిత యిపుడు దృఢ సమాధివర్తన మీఱన్ .165
