ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
ప్రధమాంకము
గవకూడి యేడ్చేడు కనలపిలలను,
గాంచిన మనసేల్లఁగర ఁగిపారుటయు
వంచనలెకుండవారికి నాకు
దగిన రక్షణముగలుగు నుపాయంబు
నొగి రొయవల సెను నొనరంగ నాకు,,
యితరమర్గము లప్పుడెవియు లేని
కతమున నీరితిఁగావింపబడయె--
పడనవారెల్ల రు బ్రాణార్తు లగుచు
మడిసెడినొడను మా కొపగించి,
ప్రక్క గటిన చిన్నవడవలమిద
గ్రక్కునబొరి గార్యంబుతప్పి
గాలివానలు పట్టుకలంబు కొరకు
జాలుట కుంచిన చావుకొయకును
పెద్దవరుల నాదు పెండ్లముకటె
నిద్దఱబ్రేమలొనిడి యెుక్కచివర..
చిన్నవరుల నొక్కచివరను నేను
దినగా గట్టితి దిఱనికుర్మి,,
ఈలల బలురు నేర్పటచెసి
యాలియు నేనును హళిగలటి
సుతులమిద్ద
గొతుకక యుకొక కొనగటకొంచు
దేలి ప్రవహంబు వాలునటి
లిలబొయితిమి కోరి తునకెసి,
అంతట భాస్క్రుడు డటైతొ తేంచి,
