మున్నకఱ్రతోఁగడుగొట్టియున్నకతన,
హయముప్రక్కలఁ బొగలేచెనందుచేత.
గీ. తోలునడికట్టుబిగియింపుతోడ, నింక
బరువు మేచునట్టులె కానఁబడియె నతఁడు,
నడుమునను ఁవేలుజాడీలమెడల, నెల్ల
వారునిప్పుడుఁ జూడంగవచ్చ ఁ గాన.
గీ. అంతబిగిని, నెడ్మాంటనునందు నుండు,
వాషనుప్రదేశమునకును వచ్చుదాఁక,
నాతఁ డై స్లింగుటనుగుండ నాడెనిట్టి,
నాటకంబును సంతతానందమునను.
గీ. పధముపొడుగున రస మిరుప్రక్కలందుఁ
గలయఁ గలయంపి చల్లె నక్కడ నతండు;
అలుకుగుడ్డ నొండెను, బాతులాటయందుఁ
బాచికల నొండె, దొరలించుపగిది తోఁప.
గీ. అప్పు డెడ్మాంట ననుగ్రామమందు నుండి,
యతనిప్రియభార్యయు వసారయంచు నిలిచి
కాంచె హృదయేశ్వరునివంక ఁ గన్నులార,
నట్లు స్వారిచేయుట కెంతొ యబ్రపడుచు.
గీ "ఆఁగు మాఁగుము; గృహ మిదె; యరుగ వలదు;
భోజనపువేళ యయ్యె ; మేము నలసితిమి"
యంచు నందఱు నొకపెట్ట నఱచి రవుడు ౼౼
"నేను నట్లైతి" ననియెను జాను నంత.
గీ. కాని, గుఱ్ఱంబు రవ్వంతయైన నచట
నిలువ నిష్టంబు పడకుండె; నేలనిలుచు
దానియజమానుఁ డామడదవ్వు నందు
వేరనెడిచోఁ గలిగియుండవేఱెయిల్లు.
పుట:కందుకూరి వీరేశలింగం కృత గ్రంథములు.pdf/830
Jump to navigation
Jump to search
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
