ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
<poem>ప్రదమాశ్వాసము
క, అమ్మా యారక సీపె నిమ్మాడ్కిన లెనిపొయీనెరము నెఁ జిమ్ముట తప్పగఁ బట్టక, యుమ్మలికము మాని యుండు ముల్లములొక క, తను గనుదానికీఁ గడుపొ, ననుచుఁ బులస్త్యుండు పలికి నది యింతకెఱుం గనికతమున నీ వాతనిఁ గను కొటివి గానఁ జూలు గలిగె న్నీ కా క, ఇంతటిపని గలుగఁ గ వంతలఁదలకంగ నెలవలదు నీ కా వంతయుఁ గొఱంత లె ది కఁ, జెంతకు రమ్మంచుఁ గూఁతుఁ జెరఁగఁబిలిచెను
గీ,పిలిచి తొడ మిఁద గూర్చుండ బెట్టుకొనియ, తండు బుగలుముడ్దిండినిండుతమిని గొప్ప డువుచుఁ బయిచకకొంగు తీసి కనులని రొ త్తి తడవుగ గొగిలిచి,
చ చనవున లెవ నెత్తి యెలజవ్వని కె లొకచెతఁ బూని గొ
బ్బువ దనవెంట బెట్తుకొని పొయి పులస్త్యునిఁ గాంచి మేక్కి యా
యనకు వెలండిఁ జూసి తెగ నప్పటికట్టడి నింటి చూలుదా ల్చిన దగు తెర్పడం బలికి చెతులు రెండునుఁ జెర్చి యిట్లను.
గీ, తపసియై యున్న ముకటి కవుడు కొలువు గట్టురాకన్ని చెసినకరనివుడు తపసియై యున్న మిమ్మునీతలిరుఁ బొఁడి నమ్మికొలుచును బెండిలికమ్ముదిని,