క. తొడలు విఱిగి నేలఁ బడియుండి రారాజు
నోరి దురద దీఱఁ జీరి కృష్ణు
నెల్ల వారువినఁగఁ బెక్కులు
కానిమాట లాడెమేనువడఁక.
క. అంతటను వీడుపట్లకు
గొంతికొమాళ్లెల్లఁ గృష్ణుఁ గొని చని రెలమిన్
గంతునవెన్ను ఁడుకరివురి
కెంతయుగాంధారినూఱడింపఁగఁ జనియెన్.
క. చని పనిదీఱిచిక్రమ్మఱఁ
జనుదెంచినఁ గృష్ణుఁడవుడ జముపట్టిని నా
తనితమ్ముల సాత్యకినిం
గొని మేఘవతియను నేటికుఱఁగటి కరిగెన్.
సీ. కృపుఁడు నశ్వత్ధామ కృతవర్మయునుగూడి
పడియున్న యెడయనిపాలికరిగి
కన్నీరు మున్నీరుగా మీఁదఁబడి యేడ్చి
యెలుఁగులు రాల్పడ నెట్టకేల
కాతని నూరార్చి రందు నశ్వత్ధాను
యెకిమీనిఁగనుఁగొని యిట్టులనియె
నీరేయి యేనేగి యెట్లెనఁ బాండుని
కొడుకులఁ జుట్టాలమడియఁజూచి
తలలు గొనివచ్చి యేలిక దగ్గఱకును
దెచ్చి చూపెద నాతండ్రిఁదెఱఁగుమాలి
తలను గోసిన తులువను దప్పకుం డఁ
జంపువాఁడధృష్టదుద్యుమున జంపుమాని.
