పుట:కందుకూరి వీరేశలింగం కృత గ్రంథములు.pdf/651

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

ద్వితీయా శ్వాసము

న్నెపముతొలంగఁబంపెఁదననేరిమి గనృడనూరిపొసి నీ విపుడయుదీఅష్టరుం యీయనిమానవు మంచు సంజయు.

సీ.ఆతండు చనుదెంచి యందఱకునుమొక్కి

కొల్వులొపలనున్న గొంతికొదుకుఁ
గదసియందఱు వినఁ గరముఁదీపులుగాఁగఁ
బెనఁకువ మానఁగఁబెక్కువగలఁ
దేనిమాతలఁదెల్పితిన్నని తెన్నున
నడవంగ జముపట్టిఁదడవు వేఁడి
చదురెల్ల గానించి చక్కని బదులుమా
టలఁబాండుకొమరుని వలనఁబడసీ
వారి వీడ్కొని ధృతరాఘ్టృ పజ్జకేగి,

యెల్ల చదమ్ము లాతని కెఱుక పఱిచి

యలుకుపుట్టించితగవు మైఁబలుకవలయు,
నడువు లెల్ల నుదితముగానుడివిచనియె

సీ.అంత యుధిష్టిరుఁడరసి యిచ్చత నుండి

వెన్నుని దృతరాష్టు వీటికంప
నాతని రావించి యనియై నిక్కైవడి
నీ వేగి సగపాలు నేలలొన
మాకియ్యఱీమఱి చెప్పుము
వినఁడేని యామాఁద వినుము తెలియ
నేవురకును మకు నేను ప్రొళ్ళైనను
గడ కిచ్చునట్లుగఁగడఁకఁబలుకు
మట్లు చేసిననై నఁజోరనెడుమాటఁ
దక్కి కూడి బ్రదుకుదుము తఱుచు లేల