ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
<poem>
శుద్దాంధ్రభారతసంగ్రహము
- నందెదామగ్రంధి యనఁగను నకులుండు
గుఱ్ఱాల బరికింప గొలువుకుదిరె
- నాలగాన దంత్రీపాలుడ నెడుపేర
- నక్కడనె సహదేవుడు నమరియుండె
- మాలిని యనంగ ద్రోవదిపూలుముడువ
- నొడయని వెలందుక సుధేష్న యొద్దనుండె.
అ.జెట్టిపట్టి సింగంబుతో నైనఁ
- బులులతోడనైనఁబోరిగెలిచి
- దొరకు నతనియనుఁగుఁ దొయ్యలులకు వేడ్క
- సలువుచుండు నొకఁడు వలలుఁడెపిడు.
సీ.అట్లు కొన్నాళ్లేగ నప్పసుధేష్ణను
గన సింహబలుఁడట కొనరవచ్చి
- మాలినిఁదిలికించి మదినామె సొగసెంచి
మాటికెదఁదలంచి మరులుమించి
- యక్కకునెఱిఁగించి యిక్కకుఁజనుదెంచి
పాంపున మేనుంచి వనరుచుండ
- మాలిచేఁదమ్మునునికికిఁగల్లును
రాణిగారంపిన రమణఁగొనుచుఁ
గృష్ణయేగిననాతఁడు కెరలిపడుచుఁ
- దన్నుఁ బట్టంగ వచ్చినఁ దలిరుఁబోఁడి
- కొలువుకూటంబు దెసఁబాఱఁగూడవచ్చి
- సింహబలుఁ డింతికొప్పను జేతఁబట్టి.
క.ఈడిచి యొకరక్కసుచే
- నీడిగిలం ద్రోయఁబడుచు నింటికిఁ జనియెం
<poem>