పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/431

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

199


గీ.

[సర్వసాధకతన్] సురశాఖి యయ్యు
గొయ్యదనమున వర్తింపఁగోరఁ డెచట
నఖిలమంత్రరహస్యసిద్ధాంతవేది
చంద్రశేఖర గురురాజచక్రవర్తి.

333


శా.

సాధ్యస్త్రీజనగీతకీర్తి పరమైశ్వర్యాద్యవిద్వన్నికా
యధ్యేయోన్నతి చంద్రశేఖర[గురుం డామ్నాయపారీణులన్
సుధ్యాస్ఫోటిత జాహ్నవీసు(తు)ల గాంచున్ బుత్రులన్ మన్మనా
రాధ్యారాధ్యసమాఖ్యులన్ దినమణిప్రాలేయరుఙ్మిత్రులన్.

334


క.

ఇది యుద్భటదేశికమణి
సదభినుతాచారభావిసంతతిచందం
బొదవించు నీ [కథాగ్ర్యము
మదనవిరోధిదయ ని]ఖిలమంగళసిద్ధుల్.

335


క.

సారమతులట్ల కుజనులు
హారిశివస్తోత్రమునకు హర్షింప రకూ
పారములు(వోలె) నూతులు
కైరవహితురాకఁ బొంగఁగా నేర్చునొకో!

336


వ.

కావున మహా[శ్రద్ధాధురీణులు] మహేశ్వరాచారపారీణులు గావున నపరత్రిపురారియగు నుద్భటారాధ్యులచరితంబు వినుటకుఁ కాక్ష చేసితిరి. ఏను నా నేర్చుచందంబున నుపన్యసించితి. నిందునను గుణంబు పరిగ్రహించి [యానందించితిరి. “మీకు శుభం బగుగాక! లోకాస్సమస్తాన్సుఖినోభవం"] తని సూతుండు శౌనకాదులకు మేదురామోదంబు సంపాదితంబు చేసి వారిచేత సంభావితుండై యథేచ్ఛంబుగం జనియెనని.

337


క.

ఈకథఁ జదివిన వ్రాసిన
లోకులు భవబంధములకు లో[గక ప్రమథుల్