తృతీయాశ్వాసము
127
క. | సురగరుడయక్షవిద్యా | 26 |
ఉ. | లోపలఁ దోచుచున్న యతిలోకుఁడు విశ్వవిభుండు ముందటన్ | 27 |
దండకము. | శ్రీమన్మహాదేవ! దేవస్రవంతీవయోధౌతసుస్నిగ్ధరుగ్ధారిచంచజ్జటాబృంద! బృందారకేంద్రాది సాంద్రోరుకోటీరకోటీతటీరత్ననిర్వత్న నిర్యన్మరీచిచ్ఛటాటోపకిమ్మీరితాంఘ్రిద్వయా! అద్వయంబైన నీయొప్పు హృత్పద్మవీథిన్ వితర్కించి దుస్తరబంధంబులం ద్రుంచి ప్రజ్ఞాసముల్లాసము ల్గ్రాల విజ్ఞానసిద్ధిం బ్రసిద్ధాత్ములై యుండఁగా లేక యేకాలమున్ జీకులై త్రవ్వుచున్ దుర్వివేకుల్ ఖిలాచారసంచారులై చేర లే రెన్నడున్ నిన్ను నున్నిద్రచిద్రూపరూపాతిగా! నాగకేయూర! మాయూరపింఛచ్ఛవిస్ఫూర్తిపాటచ్చరోచ్చూన నానాదిగంతౌఘజంఘాల నీరంధ్రధూమంబులన్ గీలికీలాకరాళోజ్జ్వలల్లోలసారా లఘుజ్వాలలం బేర్చి కోలాహలోదగ్రమై క్రాలుహాలాహలంబున్ జగద్భీతితోఁ గూడఁ గొంకూడి వే క్రీడయుంబోలెఁ గేల న్వడిం బట్టి బిట్టెత్తి చిత్తంబు మత్తిల్ల నుత్తుంగహర్షంబునన్ గ్రమ్మి భక్షించి లోకంబు రక్షించి యక్షీణతేజంబునం బొల్చు సద్రక్షకున్ నిన్ను నెన్నన్ దరంబా ధరం బాపరేణాంత యత్యంతధీశాలికిన్ శూలపాణీ! గణాధ్యక్ష! దక్షుండు మాత్సర్యదీక్షాత్ముఁడై క్రొవ్వి వీక్షాప్రపాతైకమాత్రావధూతాంతకు | |