పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/350

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

117


గీ.

తేటిము క్కంటఁ బువ్వుతదీయరూప
మొందుగతి సిద్ధరసమున నూని యినుము
కాంచనం బైనకైవడిఁ గాశి నీల్గి
పాపకర్ముండు దనుఁ బోలు భానుతనయ.

282


క.

ఈపుణ్యక్షేత్రంబున
నేపుణ్యుఁడు జడత వాయనిడి మల్లింగ
స్థాపనము చేయు నాతఁడు
ప్రాప్తించును బొందివారఁబట్టక ముక్తిన్.

283


మ.

కడు నగ్రాహ్యము లైన యొండుమతముల్ ఖండించి యీకాశి నే
ర్పడరన్ నన్నుఁ బ్రతిష్ట సేయుఖలుఁడున్ బ్రాణంబులం బాయ కే
జడలంగట్టు శశాంకపోతము శిరస్స్వర్వాహినీపోతమున్
మెడలం జుట్టు భుజంగహారముఁ బ్రభానిర్ధూతనీహారమున్.

284


గీ.

ఇనజ! కైవల్యలక్ష్మికి మనికి యగుచు
వెలయు నిందుల మన్మూర్తి నిలిపి సుమ్ము
వృత్రవథసంభవంబైన విషమకలుష
భరము దిగఁద్రోచె దేవతాభర్త మున్ను.

285


క.

వరపుణ్యజలజదివసే
శ్వరమగు నిట నన్ను నిలిపి చంద్రుఁడు మును త
ద్గురుకాంతాసంగమభవ
దురితం బెడలించి కీర్తిఁ దొడికెఁ గృతాంతా!

286


గీ.

ఒనర లింగప్రతిష్ఠచే నొండె మేను
విడిచిపెట్టుటచే నొండెఁ దొడుకవచ్చు
నిమ్మహాక్షేత్రమున ముక్తి యెట్టిపాప
కర్మునకునైన నిక్కంబు కడము లేదు.

287