పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/348

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

115


చోరుఁడై శంకరుసొమ్ములు బొంగిలి
        హత్తి జారాంగనపొత్తు దొడఁగి
గంజాయి భక్షించి కలు ద్రావి నంజుఁడు
        నమలి కృతఘ్నుఁడై నట్టడవిని


గీ.

శాంతు వేదాంతవిద్యావిచారనివుణు
నిరపరాధు మహీసురవరుని నతని
పుత్త్రకునిఁ జంపి తుది నిన్నుఁ బోలినాఁడు
వీఁడు నేనేమి యనువాఁడ విశ్వనాథ!

273


ఉ.

కూరలు గూళ్లుఁగాఁ గుడిచి కోరిక లీరిక లెత్తనీక కాం
తారములోఁ దపంబు లతిధారుణభంగి నొనర్చువారికిన్
జేర వశంబుగాని నినుఁ జేరి శుభాకృతిఁ దాల్చియున్నవాఁ
డేరికి నంటరానిఖలుఁ డీతఁడు చోద్యము ప్రోపు శంకరా!

274


క.

ఇఁక నేల ధర్మసంగతి
యిఁక నేల! పరోపకారహేలావిభవం
బిఁక నేల విధినిషేధము
లిఁక నేల వివేక మాత్మ నెఱుఁగు తలంపుల్.

275


క.

వలసినలాగులు గ్రుమ్మరి
బలహీనుల వెఱవులేక పరిమార్చి తుదిన్
జలనంబు లేనినిన్నున్
గలయుట పనిగాదె తలఁపఁగా దేహులకున్.

276


ఉ.

తొల్లియు శ్వేతుఁ గాచితివి తుచ్చుఁడు వీఁడని చూడ కాత్మ శో
భిల్లుదయారసంబు గలప్రేమ దగంగని బ్రహ్మఘాతుకున్
గల్లరి నిన్నుఁ బొల్చుకొని కల్మషదూరుఁగఁ జేసి తద్రిజా
వల్లభ! యెల్ల నీవిషమవర్తనమైన నిజాధికారమున్.

277