పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/347

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

114

ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము


గీ.

చూచి (మానుగ వీనులఁ) జూచుతొడవు
వేల్పునకు మొక్క యొకవంక వినయనమ్ర
దేహుఁడై నిల్చె నమ్మహాదేవు నాజ్ఞ
శిరసుపైఁ జేర్చి తలవంచి తరణిసుతుఁడు.

268


గీ.

ఒదిగి యత్యంతదీనుఁడై యడఁగి మడఁగి
సిగ్గుపడియున్నజము నిరీక్షించి మున్నె
యతనిరాకకుఁ గారణం బాత్మ గాంచి
యమ్మహాదేవుఁ డీక్రియ ననియె నగుచు.

269


ఉ.

వచ్చితి వేల? దండధర? వచ్చియు మూసినముత్తెమట్లు మో
మిచ్చి యొకింతయుం బలుకవేమి? మనంబున శంకఁ దక్కి వా
క్రుచ్చుము నావుడున్ హరునకున్ వెస నంజలి యాచరించుచున్
వెచ్చన యూర్చి యిట్లనియె పెల్లదనంబున నాకృతాంతుఁడున్.

270


ఉ.

ఏమని విన్నవింతుఁ బరమేశ్వర! విశ్వజనాంతరాత్మవై
భ్రామకవృత్తి జంతువులఁ బట్టి వినోదమపోలెఁ ద్రిప్పుచున్
భూమగుణప్రభావమునఁ బొల్చినమేటివి నీవు మన్మన
స్తామరసంబు వందురువిధంబును గాన నిదేమి చిత్రమో.

271


మ.

విధురేఖావిలసత్కపర్ద! విను మీ విప్రుండు దుష్టాత్ముఁడై
విధికిం బాసి నిషేధముం దవిలి వేవే లుగ్రపాపంబులన్
బుధులెల్లన్ హసియింపఁ జేసి పిదపన్ బొందెన్ భవద్రూప మీ
యధికారం బిఁక నాకు నేమిటికి ధర్మాధర్మముల్ లేనిచోన్.

272


సీ.

మొదల బాహ్మణకర్మములపట్టు వదలించి
        జారుఁడై కులటలఁ జంకఁ బెట్టి
తల్లిదండ్రులమాట తలమీఱి వర్తించి
        కైదువ ధరియించి జూదమాడి