పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/324

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

91


చ.

అని పరభావవేది వసుధామరనందను నొక్కరీతిచే
మనము మగిడ్చి చంద్రధరుమందిరమున్ వెడలించి యింటికిన్
జను మని యూఱడం బలికి చయ్యనఁ దాను యథేచ్ఛ నేఁగునం
త నవనిదేవుఁ డు(జ్జ్వలము దాని హొరంగు మ)దిం దలంచుచున్.

165


గీ.

ఉచితకృత్యంబులన్నియు నుజ్జగించి
మృదులశీతలశయ్యపై మేను వైచి
ప్రబలమన్మథవిశిఖాగ్ని భర్త్స్యమాన
మానసుండయి పలుకు నిమ్మాడ్కి నధిప!

166


ఉ.

పాటలగం(ధి నీకులుకుపాట నదేటికి విం)టి విన్న న
ప్పాట మదీయధైర్యగుణపాటన మేల ఘటించె నింక ని
ప్పాటఁ బ్రసూనబాణశిఖిఁ బ్రాణము నిల్పగ నెట్లు నేర్తు హృ
త్పాటవ మేది తూలుటయ పాటిలుఁగాక యనేకభంగులన్.

167


గీ.

(జలజలోచన యీనాఁడు) చంద్ర(నిశిత)
బహుకరాఘాతములచేత బ్రదుకు గలిగె
నేని యర్థంబు లీరాని విచ్చియైన,
బొందు గొనుకొందు నె ట్లరవిందనయన.

168


సీ.

గుడి వెళ్ళకుండంగఁ గుదియించి కొనకొంగు
        పట్టి క్రమ్మఱ (ముద్దు వెట్టనైతి)
(ఎదిరి నిలువ)రించి యిచ్చకం బొనరించి
        యించుక మాట లాడించనైతి
చెలికత్తియలనైనఁ బిలిచి మీ యెలనాఁగ
        తెఱఁ గెట్టిదో యని తెలియనైతి
మందయానముతోడ మఱలి యింటికిఁ బోవ
        దిగ(దిగ వెంబడిఁ ద)గులనైతి