పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/314

ద్వితీయాశ్వాసము

81

⁠

ద్రొక్కనిచోటులు త్రొక్కుచు మిన్నందు         ఱెక్కలు గలతేజి నెక్కకున్నఁ [జెలగి యిర్నాల్గు]దిక్కులు పువ్వుఁ గట్టించు         నలుఁగులు పొదిలోన నిలువకున్న మిగమిస మనుగండు మీనుటెక్కెముతోడఁ         జిగురెల్లి నీడలఁ దగులకున్న

⁠

గీ.⁠

[మానె యను] మానినీజనమానహరణ [చాతురీసార]సౌభాగ్యశంబరారి యనఁగఁ జూపట్టె భూమిదేవాత్మజుండు నాలుగంచుల నవయౌవనంబునందు.

⁠ 119

చ.⁠

చతురామ్నాయవిహారముల్ మఱచె శాస్త్రక్రీడ చాలించె మా నిరపౌరాణికవాక్యసంశ్రవణమున్ నిర్ధూతముం జేసె శ్రీ సుత వాత్స్యాయన కూచిమారమతముల్ చూచెన్ గులాచారసం గతికిన్ దూరము చేసె నెమ్మనము దుష్కర్ముండు పాఱుం డొగిన్.

⁠ 120

సీ.⁠

నెరవెండ్రుకలు దువ్వి నిలువుకొప్పు ఘటించి         గుసుమదామము మీఁదఁ గుస్తరించి నుదుట గందపుఁజుక్క నూల్కొల్సి నీలాల         పోగంట్లు చెవిదోయిఁ బొందుపఱిచి తరలమై బంగారుతాయెత్తుగల ముత్తె         ములపేరు పేరురంబున ధరించి కటిఁ దాళిగోణాము కడచుంగుదరఁజీర         పట్టుదట్టీ ద్రిండుగట్టి నడుమ

⁠

గీ.⁠

కేల డాఁపలి చిటికెనవ్రేలియందు నలఁతి పగడాలయుంగర మనువుకొలిపి గౌరవంబీని కలికి సింగార మొదవ నారజంబుగఁ జరియించు నతఁడు మఱియు.

⁠ 121