పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/302

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

69


రవిముక్తంబులు నీల్గిన
యవి ముకము లరసి చూడ నవనీనాథా!

75


సీ.

ఒనర నానందకాననము దండనె యుండు
        ప్రోడదండనె బన్ను భూతబలము
నమరావగాజలం బాడఁజూచిన ధన్యుఁ
        డాడఁజూచును లలాటాంబకమున
గజరాజముఖు డుంఠి గన నెవ్వనిం గూడుఁ
        గూడు వానికిఁ బాఁపకోరచేఁదు
చేరి విశ్వేశుఁ బూజించి మించినపేరు
        పేరురంబునఁ బున్క పేరుఁ దాల్చు


గీ.

మేన మణికర్ణికామృత్స్న మెత్తుఘనుఁడు
మేన సాయకమున నేయుమింటియూళ్ళు
కాన శ్రీకాశికాపురిఁ గాద్రవేయ
సార్వభౌముండు నుతియింపఁ జాలఁ డధిప!

76


సీ.

పేర్చుకెంజడముడి బింజించి నలుదెస
        జాహ్నవిసలిలంబు జాలువార
అద్రిజాదత్తనఖాంకంబు నాఁజాలి
        గండమండలిఁ జంద్రకళ నటింప
భుజగేంద్రహారంబుఁ బునుకపేరును వీకఁ
        బృథులవక్షఃపీఠిఁ బెసఁగొనంగ
తోరంపుఁగటిసీమ దుసికిలి పసిదిండి
        వలువ మాటికిఁ బెళపెళమనంగ


గీ.

అన్నపూర్ణామహాదేవి యంతనింత
వెంటఁ జనుదేరఁ బ్రమథులు వెఱఁగుపడఁగ
విశ్వనాథుండు భవనంబు వెడలివచ్చి
కాశి నీల్గిననరుఁ జేరి కాచుఁ బ్రేమ.

77