పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/299

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

66

ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము


కర్ణింవు నాదుముఖము వి
వర్ణంబై యుండు నెవుడు పరతత్త్వనిధీ!

59


క.

మానుషయత్నము గా దిది
పూనిక యేరీతినైనఁ బోనీ ననినన్
మౌనివర! దైవకృత మిఁక
దీనిన్ సాధింపవచ్చు తెఱఁ గెట్టిదయో!

60


ఉ.

అందనిమ్రానిపండ్లకును నఱ్ఱులు సాఁచినయట్టు లిట్లు నే
నందనలబ్దికై_ ప్రతిదినంబును నువ్విళులూరుచున్ హృదా
నందము లేకయుండ నొకనాఁడు విచిత్రముగాఁగ నాకుఁ దోఁ
చెం దివినుండి పల్కొ(కటి) సిద్ధమునీశ్వర! శ్రోత్రపేయమై.

61


క.

“ఏటికిఁ బుత్త్రులు లేమికి
మాటికిఁ జంతింప నీకు మనుజేశ్వర! నీ
వేటిసగ మిందుశేఖరు
వాటంబుగఁ గొల్వు పోయి వారాణసిలోన్.

62


ఉ.

పొచ్చెముగాదు నాపలుకు పొమ్మిఁకఁ గాశికిఁ బుణ్యరాశి కీ
వచ్చట విశ్వనాథు నగజాధిపు నీక్రియఁ గొల్వు, కొల్చినన్
ముచ్చటదీర నీకు వరముల్ దయసేయు నతండు, శోభనం
బచ్చికమే వృషధ్వజుని నర్చన చేసిన భాగ్యశాలికిన్?

63


క.

అని బయలాడిన మాటలు
విని మీ కెఱిఁగించి పిదవ విశ్వపతిన్ శం
భుని గొల్తు ననుచు వచ్చితి
ననఘా! నా కెద్ది బుద్ధి? యానతియీవే.

64


ఉ.

అన్వయదేశికుండవు మహాత్ముఁడ వాగమపోష భూమిభృ
ద్ధన్వుఁడ వాత్మవేది వతిదాంతిపరుండవు నీవు నాతలం