పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/282

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ప్రథమాశ్వాసము

49


గురువరేణ్యుండు గలుగుఁ దద్గుణపయోధి
కతన మీయిట్టి దురవస్థ గడచుఁ బొండు.

193


ఉ.

నా వీని నన్ను వీడ్కొని పునఃపునరానతు లాచరింపుచున్
దేవగణంబు లేఁగె నతిదీనములై వటశాఖ నుండఁగాఁ;
బో వెస నీవు భూస్థలికిఁ బోయి మదీరితవాక్యపద్ధతిన్
శ్రీవిభవాభిరాములుగఁ జేయుము శబ్దచరాధినాథులన్.

194


సీ.

కెంజాయజడలపైఁ గీలుకొల్పిన చిన్ని
        నెలవంక లేఁతవెన్నెలలు గాయఁ
గుండలీకృతమహాకుండలీశ్వరు ఫణా
        మణికాంతి మోముఁదామర నెలర్ప
విపులవక్షఃపీఠి విధిశిరోన్విత మైన
        వనమాలికావల్లి గునిసియాడఁ
గటిసీమఁ గట్టిన కఱకు బెబ్బులితోలు
        మెఱుఁగు లాశావీథి గిఱకొనంగ


గీ.

వలుదశూలంబు డమరువు నలికనేత్ర
మాదియగు చిహ్నములు దాల్చి యలరు నన్నుఁ
బోలి యీలోకమున నుండి పొలుపు గానఁ
గలరు నీదుకతంబున ఖచరు లనఘ!

195


మ.

సకలాశాముఖముల్ సమగ్రరుచులన్ సంఛన్నముల్ చేసి మి
న్నగ లీలాసమ మైన యిట్టిబలుమేనన్ ధాత్రి నీ వుండఁగా
దకలంకోదయ యుండితేని జను లత్యంతంబు భీతిల్ల సా
రెకు నిల్పోవరు గాన మానుషవపుశ్శ్రీఁ జెంది పొ మ్మిమ్ములన్.

196


క.

సంసారయోగివై పర
హింసకు లోనీక వసుధ కేఁగియు జీవో