పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/243

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

10

ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము


వెచ్చ పెట్టంగ నీక్షించి వృషభకేతుఁ
డభ్రనది నాఁచికొనియుండు నాత్మమౌళి.

36


చ.

బిసరుహపత్రనేత్రయగు పేరమకున్ బ్రతివాసరార్చిత
ప్రసవశిలీముఖారి పదపద్మయుగుండగు తిప్పమంత్రికిన్
మసృణయయశోవిభూషితసమస్తదిశావదనుండు నిర్జరేం
ద్రసముఁడు సంభవించె జితతామసుఁ డన్నవిభుండు సొంపునన్.

37


సీ.

సింహికాసుతుదంష్ట్రఁ జిక్కి నొవ్వని నాఁటి
        సంపూర్ణపూర్ణిమాచంద్రకాంతి
పెలుచఁ గవ్వపుఁగొండ గలఁచి యాడని నాఁటి
        క్షీరవారాశి గంభీరగుణము
దారుణతరవజ్రధార యంటని నాఁటి
        దైవతాహార్యంబు ధైర్యమహిమ
వితతభైరవకరాహతిఁ దలంకని నాఁటి
        పద్మగర్భుని ప్రతిభాభరంబు


గీ.

సత్యభామాధిపతిచేతఁ జలన మొంది
బలిమి దింపని నాఁటి కల్పద్రుమంబు
వితరణంబును దన యంద వెలయ వెలయు
నూరయన్న ప్రధానకంఠీరవుండు.

38


చ.

హిమగిరిధైర్యుఁడన్న విభుఁ డీశ్వరప్రెగ్గడమల్లనార్యు గౌ
రమకుఁ గుమారియై, రమకు నద్భుతసంపదసాటియై, మనో
రమకులయుగ్మహారమయి, ప్రౌఢి వహించిన కృష్ణమాంబ నె
య్యమున వరించి మించె శివుఁ డద్రిసుతన్ వరియించుకైవడిన్.

39


సీ.

సర్వసర్వంసహాదుర్వారతరభార
        నిర్వాహకభుజుండు పర్వతయ్య