38
అష్టాంగయోగసారము
గీ. పోయి నడిమి సరస్వతిన్ బొంది గంగ
యమునయును నిల్చు నాల్గుమార్గముల నడుమ
నవబృథస్నాన మొనరించి యాత్మసోమ
యాజి యన నొప్పుచుండు నీ యవనిమీఁద.
ఉ. ఇంతటి యోగపూరుషుఁడు హెచ్చఁడు తగ్గఁడు సంతతంబు నే
కాంతమునన్ వసించుఁ దనయందుఁ బరాత్మను జూచుచుండు వి
భ్రాంతులు తన్ను కొట్టినను బక్కున నవ్వును గాని తిట్టఁ డీ
శాంతుఁడు రాజయోగి, ఘనసద్గురుఁ డంచు వచింపఁగాఁ దగున్.
సీ. అటువంటి దేశికుం డిటువంటి యోగంబు
నింతంతశిష్యున కీయరాదు
శిక్షించి శాంతిఁ బరీక్షించి తనశిక్ష
కొప్పినవానికిం జెప్పవలయుఁ
దనశిక్ష కొప్పని తామసాత్మునకుఁ ద
త్త్వంబుఁ జెప్పిన, వాఁడు దంభుఁ డగుచు
వేషభాషలచేత విఱ్ఱవీగుటె కాని
వాడు తత్వజ్ఞుండు కాడు, కనుక
గీ. తొలుతనే శిష్యుఁ డగువాని దుర్గుణములఁ
తిట్టుచుఁ గొట్టుచు సుగుణములను
జెప్పగా వలెఁ దనశిక్ష కొప్పకున్న
నూరకే శాంతిఁ బొంది తానుండవలయు.
గీ. అంతియే గాని దుర్గుణుం డైన వాని
నిలఁ బరీక్షింప శిక్షింపఁ దలఁచె నేని
వాని దుర్మార్గములు తన మానసమున
నిలచి కోపముఁ బుట్టించు నిక్కముగను.