చదువు-ఆటలు
సి.వి. క్రిష్ణయ్య 93965 14554
అక్షరాలతో ఆటలు - 1
అక్షరాలతో ఆటల్లోకి వెళ్లేముందు భాష మనిషి ఆలోచలను ఎలా ప్రభావితం చేసిందో, జ్ఞానసంపాదనకు ఎలా దోహదపడిందో, బాల్యంలో ఆటలకున్న ప్రాధాన్యత ఎలాంటిదో తెలుసుకోవడం అవసరం. ఇక్కడ సంక్షిప్తంగా కొన్ని విషయాలు ప్రస్తావిస్తాను.
మెదడు - భాష - జ్ఞానం
తొలిదశలో మనిషి మెదడు ఆలోచించే ఆలోచనలకు పరిమితి ఉండేది. భాష అనే పరికరాన్ని కనుగొన్న తర్వాత మెదడు చేసే ఆలోచనలకు పరిమితి లేకుండా పోయింది. అంతులేని జ్ఞాపకాలను, అపరిమితమైన జ్ఞానాన్ని నిల్వచేసుకోడానికి వీలైంది. ఆ తర్వాత లిపి కనుగొని (తన మాటలకు భౌతిక రూపాన్నిఇచ్చి) తన ఆలోచనలను జ్ఞానాన్ని బయట దాచుకోవడం మొదలుపెట్టింది. అంతటితో ఆగకుండా కంప్యూటర్‌ను, అంతర్జాలాన్ని సృష్టించుకొని ప్రపంచంలోని అన్ని మెదళ్లను ఏకం చేసింది. ఈ సృష్టిలో మనిషి మెదడుకన్నా అద్భుతమైనది ఏముంది?
భాష పుట్టిన తర్వాతనే మెదడు తర్కబద్ధంగా ఆలోచించడానికి వీలైంది. సందేహం వచ్చినా, ప్రశ్న ఎదురైనా, సమస్య వచ్చినా, పరిష్మారం దొరికే వరకు మెదడు ఆలోచిస్తూనే ఉంటుంది. అన్వేషిస్తూనే ఉంటుంది. దాని తలా తోకా పట్టుకొని ఆనందిస్తుంది.
మెదడు నేర్చుకొనే పద్ధతి
ఆలోచించడం, అర్ధంచేసుకోవడం నేర్చుకోవడం మెదడుకు శ్రమకాదు. ఆనందం. మరి బడిలో పిల్లలు ఆనందంగా ఎందుకు నేర్చుకోలేకపోతున్నారు? ఎందుకు విసిగిపోతున్నారు? బడికి శలవులంటే ఎందుకు ఎగిరి గంతులేస్తున్నారు? ఎందుకు ఫెయిల్‌ అవుతున్నారు? ఎందుకు అత్మహత్యలు చేసుకొంటున్నారు?
నేర్చుకోడానికి మెదడుకు ఒక సహజమైన పద్ధతి ఉంది.మెదడు స్వేచ్చాపూరిత వాతావరణంలో భయం లేకుండా ఎలాంటి వత్తిడి లేకుండా, ఇష్టమైన విషయం ఇష్టమొచ్చినపుడు నేర్చుకోవడమే జీవితం.
బడిలో పరిస్ఠితి ఇలా ఉండదు. ఈ క్షణంలో ఇది నేర్చుకోవాలనే నియమం ఉంటుంది. ఆజ్ఞ ఉంటుంది. నిర్భంథం ఉంటుంది. మెదడు దీన్ని అంగీకరించదు. ప్రతిఘటిస్తుంది. నేర్చుకోవాడాన్ని పక్కనబెట్టి నేర్చుకోకుండా ఉండడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. స్వేచ్చకోసం పోరాటం మొదలుపెడుతుంది. ఇదంతా మనస్సులో జరిగే సంఘర్షణ. తమలోపల జరుగుతున్న సంఘర్షణ పిల్లలకు అర్ధంగాదు. పాపం పిల్లలు నేర్చుకోలేకపోతున్నామని బాధపడ్తారు. బలవంతంగా శరీరంతో పనిచేయించగలంగాని మెదడుతో పని చేయించలేం. గుర్రాన్ని నీళ్ల దగ్గరకు తీసుకొని వెళ్లగలంకాని, నీళ్లు తాగించలేం.
బడిలో ఈ అశాస్త్రీయ పద్దతులు ఎప్పుడు ప్రారంభమయ్యాయో అప్పటి నుండి నేర్చుకోలేకపోవడం,'ఫెయిల్‌గావడం, నిరాసక్తంగా తయారుగావడం అనే మానసిక జబ్బులు మనిషి మెదడులో ప్రవేశించాయి.
బాల్యం - ఆటలు
బాల్యంలో ప్రతీ పని ఆటలాగే ఉంటుంది. లేచినిలబడి నడవడం పరుగులుదీయడం కూడా ఆటలే. చివరకు దొంగిలించడం, దాచిపెట్టుకోవడం, అబద్దాలు ఆడడం, తిట్టుకోవడం, కొట్టుకోవడం, స్నేహం, శత్రుత్వం సర్వం వారికి ఆటల్లా తమాషాలుగా ఉంటాయి. అందుకే పిల్లల తగువులను, కొట్టుకోవడాన్ని తగువులాటలు, కోట్లాటలు అన్నారు.
ఆటల్లో మెదడు చురుగ్గా పనిచేస్తుంది. ఎంతో మెలకువతో ఉండాలి. అంటే వేగంగా శరీర అవయవాలు స్పందించి పనిచేయాలి. మెదడుకు శరీరావయవాలను అనుసంధానం చేసే నాడీవ్యవస్థ మరింత చురుగ్గా ఉండాలి. ఇదంతా బాల్యంలో ఆటలవల్లే సాధ్యమవుతుంది. ఆటల్లో అనేక నియమాలు ఉంటాయి.జయాపజయాలుంటాయి. ఇవన్నీ భావిజీవితానికి శిక్షణలాంటివి.
ఆటలు జీవనోపాధీకో, ఒలింపిక్స్‌లో పతకాలు సాధించడానికో, పోటీ పందేలలో పాల్గొనడానికో కాదు. మనిషి ఆరోగ్యంగా ఆనందంగా చురుగ్గా ఉండడానికి. జీవిత పోరాటానికి కావలసిన శక్తిసామర్థ్యాలు సమకూర్చుకోడానికి. తల్లిదండ్రులూ టీచర్లూ ఈ విషయం గ్రహించాలి.
ఈ ఆటలు రెండు రకాలుగా ఉంటాయి. 1.శారీరక క్రీడలు. 2. మేధో (క్రీడలు. మేధో క్రీడలు రెండురకాలు. విజ్ఞాన సంబంధ విషయాలకు సంబంధించినవి. 2.భాషాక్రీడలు. ప్రస్తుతం మనం భాషాక్రీడలకు పరిమితం అవుదాం.
భాషాక్రీడలు
భాషాక్రీడలు అంటే ఏమిటి?
ఒక్కమాటలో చెప్పాలంటే భాషతో ఆనందించడం. అక్షరాలతో, పదాలతో, వాక్యాలతో, భావాలతో, భావోద్రేకాలతో ఆనందించడం. దీన్నే భాషా సాహిత్యాలు అంటున్నాం. పాట, పద్యం, సంగీతం, కవిత్వం, కథ నాటిక, నవల, సినిమా, టీవీ, జోక్స్‌ - ఇలా నిరంతరం ఆనందిస్తూ ఉంటాం. చివరకు ఒక విషాదకావ్యం చదివి, సినిమా చూసి ఏడ్చి ఆనందిస్తాం.
భాష అంటే పొడి అక్షరాల సమాహారం కాదు. భాష అంటే గుణింతాలు చూచిరాత డిక్టేషన్‌ కానేకాదు. భాష నేర్చడం అంటే సంధులు సమాసాలు నేర్చడంకాడు. మనం భాషలో ఉన్న ప్రాణాన్ని తీసేసి కదలికలేని శరీరాన్నిచూపి పిల్లల్ని భయకంపితుల్ని చేస్తున్నాం.
మనం పిల్లల్ని ఏ స్పందనలులేని రోబోట్లుగా తయారు చేస్తున్నామా? స్పందించే మానవులుగా తయారుచేస్తున్నామా?
తెలుగుజాతి పత్రిక అమ్మనుడి * ఫిబ్రవరి-2021
21
