పుట:అమ్మనుడి జనవరి 2021 సంచిక.pdf/39

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


హోసూరు తావు నవల

అగరం వసంత్‌ 094883 30209

వాన బాగా పడింది.

ముంగారువాన బాగా పడింది.

పెద్దేరులా, చిన్నేరులా, చెరువుల్లా, వంకల్లా కుంటల్లా వాననీరు బాగా చేరింది. చేన్లంతా బాగా నాని ముద్దయిండాయి.

ఆవులపల్లి, అలసనత్తం, అగ్గురారం, అత్తిముగం, చిన్న ఎళసగేరి పెద్ద ఎళసగేరి, చిన్నకూళ్లు, పెద్దకూళ్లు, ఏటిగడ్డ, సౌళుబీడు ఇట్లా వూర్లంతా వన్నేరు కట్టేకి సురువు చేస్తా వుండారు.

నేలని నమ్ముకాని వుండే రైతులపండగ, నేలమ్మకి రైతులు మాత్రమే చేసే పండగ ఈ వన్నేరు పండగ.

మావూర్లా మేము పెద్ద రైతులం కాదు కాని మాకూ చేను, చెట్టు వుంది. నవదాన్యాల ఎడలు(ప్రసాదాలు) ఎత్తుకొని మేము గుడితావుకి పోతిమి. అబిటికే గుడి ముందర మడకలతో వచ్చి రైతులంతా నిలిచిండారు.

ఊరిగౌడు గొరైపొట్లి తలమింద నీళ్లు పోసి పసుపు, కుంకుమ పెట్టి, సామ్రాణి కడ్ల పొగ చూపిచ్చె. గొర్రి గట్టిగా తల అల్లాడిచ్చె.

“పిల్ల (గొర్రెపొట్లి) ఒప్పుకొనేసె.. అలెలో బాలో” అందురూ గట్టిగా కిర్లిరి. ఒగే వేటుకి క్రిష్టన్న గొర్రెపొట్లి తల నరికె. అబిటికే మడకలకీ, ఎద్దులకీ పసుపు, కుంకుమ పెట్టి తయారుగా వుండారు.

గౌడు వచ్చి పూజ చేసి, "ఈ కిత ఎవరప్పా వన్నేరు” అంటానే “నేనే గౌడు” అంటా రామన్న ముందరికి వచ్చె.

నవదాన్వాల ఎడ, టెంకాయ చిప్ప, పూలు, ఫలములు రామన్న చేతికిచ్చి, “పంటలు బాగా పందాలని నేలమ్మకి మొక్కుకొని మడక కట్టప్పా” అని చెప్పి గుడిలోకి పోయె.

“మా జాంబవంతుడు పుట్టిన ఆర్నెల్లకి బూమమ్మ పుట్టె" తోటి (ఊరి పనులు చేసే వ్యక్తి) అంటా ముందర నడస్తా వుంటే ఆయప్ప వెనక రామన్న పోతా వుండాడు.

ఊరి ముందర మడకను దింపి, కాడిమానుని మడక్కి బిగించి, “అమ్మా నేలమ్మ తల్లీ ఈ కిత వానలు బాగా పడి నీ కడుపు పండాల, మా కడుపులు నిండాల” అని నేలతల్లికి మొక్కి వూరి చుట్టూ వన్నేరు కట్టేకి సురువు చేసిరి (నేలని దున్నడం).

తోటి మోటప్ప వెనక రామన్న నడస్తా, మడక దున్నతా, దున్నతా వూరి చుట్టూ దున్నేసి వచ్చిరి.

“ఊరి చుట్టా దున్నీంది ఆయె వన్నేరు కట్టింది ఆయె” తోటి మోటప్ప మాట విని అందరూ వాళ్ల వాళ్ల చేనులు దున్నేకి పోయిరి.

నేను అబ్బ కూడా మా చేనుతావుకి పోతిని. అబ్బ దున్నతా వుంటే నేను మడక వెనక నడచి పోతా వుండా. దుక్కిలానింకా లేసే పచ్చిమన్ను వాసన నా ముక్కులా దూరి నాకు బాగా అచ్చివచ్చె. దున్నేటపుడు మన్నులానింకా లేసే ఎర్ర పులుగులు, గాలం పులుగులు, గొణ్ని పులుగుల్ని కాకులు గద్దలు తిని పోతా వుండాయి.

“తుంగ, ఉట్ల కసువు, ఊగ కసువు, గరిగె బజ్జర వుండేతావ బాగా గాతముగా మడక పోయేనట్ల చూడు తాత చెప్పతా వుంటే, అబ్బ తల గుంకాయిస్తా ఎద్దుల్ని అదలిస్తా ఫోతా వుండాడు.

మాకుందేది ఒగే చేను. పొద్దప్పుడు నెత్తిపొద్దు ఎక్కి పోతావున్నట్లే, మా చేను దున్నింది ఆయె.

“గౌనోళ్ల చేను దున్నేకి పోతా” అంటా మా అబ్బ పయనమాయె. నేను అబ్బ పయనములా పాలు పంచుకొంటిని.

అది చేనా చెరువా అనే సందేహము వచ్చే నాకు, అంత పెద్దగా వుంది. అబిటికే ఏడుజతల మడకలు చేను దున్నతా పారాడతా వుండాయి. మా అబ్బ కూడా వాళ్ల జత చేరిపోయి.

“పోయిన ఏడాది రాగులు చల్లింటిమి కదా, ఈకిత సెనక్కాయలు (వేరుసెనగ) వేయాల ” గౌడు వాళ్ల సేద్దెగాని తావ అంటావుండాడు.

“మూడు విత్తనాల తీగకాయ వేస్తామా? రెండు విత్తనాల గుత్తికాయి వేస్తామా గౌడూ” సేద్యెగాడు అంటానే “గుత్తికాయి వేస్తామురా అట్లే ఓణి (డొంక) చేనుకి నూగులు, కానుగమాను చేనుకి కొర్రలు, కల్లము చేనుకి ఉలవలు, ఆ పక్క చేనుకి సాములు, ఈ పక్క చేనుకి సజ్జలు వేయాల. రాగిచేను విత్తేతబుడు చేనుకి కల్ల(కంచె) గా ఎర్నూగు పూలు, సాళ్లలా జొన్నకడ్లు ఆనప, అలసంది విత్తనాలు, చేనంతా ఆడాడ సాసువులు(ఆవాలు) చల్లాల. నువ్వే దగ్గరుండి ఈ పనులంతా చూసుకోవాల” గౌడు చెప్పతా వుంటే సేద్దెగాడు “అట్లే” అంటా తల గుంకాయిస్తా వుండాడు.

గౌడుసానమ్మ సంగటి మక్కిరిన్ని (గంప) ఎత్తుకొని వచ్చి కానుగమాను నీడలా దింపె. మడకలు విప్పి, ఆవుల్ని పచ్చి కసువు మేతలకి విడిచి అందరూ కానుగమాను తావుకి వచ్చిరి. కత్తాళి

తెలుగుజాతి పత్రిక అమ్మనుడి * జనవరి-2021

39